Muzeum Historii i Etnografii Żydów Gruzińskich im. Dawida Baazowa znajduje się w Tbilisi przy ulicy Antona Katalikosa 3, w głębi cichych kolorowych uliczek, pomiędzy zabytkowymi budynkami, które same mogą służyć jako muzea.
Muzeum powstało 30 listopada 1932 roku, ale początkowo mieściło się w innym budynku, będącym jednocześnie funkcjonującą synagogą. Obecnie mieści się w nim teatr.
W 1940 roku muzeum przeniosło się do Synagogi Kopułowej, nazwanej tak, ponieważ na dachu budynku znajduje się kulista kopuła.
Budynek synagogi został wybudowany pod koniec XIX w. dla żydowskich żołnierzy armii rosyjskiej, dlatego nazywano go także Synagogą Żołnierską. Przestał funkcjonować w 1920 r. na mocy dekretu rządu sowieckiego.
W 1951 roku na skutek antysemityzmu muzeum zostało zamknięte, tysiące eksponatów rozdano do różnych muzeów, a opuszczony budynek stopniowo popadał w ruinę.
30 listopada 1992 roku decyzją rządu gruzińskiego muzeum zostało odrestaurowane i nazwane na cześć słynnego rabina i działacza publicznego Dawida Baazowa.
Pod koniec 2014 roku budynek został zrekonstruowany, ocalałe eksponaty zwrócono i muzeum zostało uroczyście otwarte z okazji 2600-lecia przyjaźni gruzińsko-żydowskiej – przez wieki w Gruzji żyły diaspory żydowskie, nie doświadczając antysemityzmu z jakimi zmagali się Żydzi w Europie Środkowej i Wschodniej, imperialnej Rosji i Związku Radzieckim.
Eksponaty muzeum zostały zebrane dzięki ekspedycjom etnograficznym do różnych regionów Gruzji. Prezentowane są tu dokumenty, stare fotografie, przedmioty obrzędowe, stare rękopisy, ekspozycje sztuki, archiwa wideo, zabytki kultury duchowej i materialnej, stroje żydowskich panien młodych z XIX wieku. Szczególnie wyróżnia się starożytna tablica znaleziona w mieście Mccheta z napisem w języku aramejskim.
Na dachu muzeum zachowała się sześcioramienna gwiazda.
Dawid Baazow, którego imię nosi muzeum, urodził się w 1883 r. w rodzinie miejscowego mędrca Tory. Od młodości brał udział w ruchu syjonistycznym, był znany jako reformator, dopuszczając kobiety na nabożeństwa modlitewne w synagodze.
W 1917 r. zwrócił się bezpośrednio do mentora sułtana tureckiego Chalida Basze i tym samym zapobiegł pogromom, a także uratował przed deportacją 35 rodzin żydowskich.
W 1938 r. wraz z synem Chaimem i innymi żydowskimi przywódcami Gruzji został aresztowany przez NKWD. Został skazany na karę śmierci, którą zamieniono na 5 lat zesłania na terytorium Krasnojarska. Po opuszczeniu zesłania w 1945 r. wrócił z żoną do Gruzji. Do końca życia prowadził aktywną działalność społeczną. Zmarł w Tbilisi 17 października 1947 r. Jego imieniem nazwano ulicę w Jerozolimie iw mieście Oni w Gruzji.
Wszystkie eksponaty muzeum znajdują się w jednej sali. Będąc wśród obiektów sakralnych, po chwili przesiąknie się duchem miejsca, w którym tysiące ludzi modliło się przez wiele lat. I czujesz, że nawet niedziałająca synagoga zachowała swój duch i cel.
Godziny otwarcia: od 11:00 do 17:00, z wyjątkiem soboty.
Cena biletu: 5 GEL. Studenci za okazaniem dokumentu – 1 ŻEL.
Przy wejściu można kupić książki o historii Żydów Gruzji.
Współrzędne: 41.691892, 44.804414
