Վրաստանի ազգային բուսաբանական այգին, նախկինում՝ Թբիլիսիի բուսաբանական այգին, գտնվում է Վրաստանի մայրաքաղաք Թբիլիսիում, Ծավկիսիս-Ցկալի կիրճում՝ Սոլոլակի լեռնաշղթայի հարավային ստորոտին (Թրիալեթի լեռնաշղթա): Այն զբաղեցնում է 161 հեկտար տարածք և ունի ավելի քան 4500 դասակարգման խմբերի հավաքածու:
Նրա պատմությունը տևում է ավելի քան երեք դար: Այն առաջին անգամ նկարագրվել է 1671 թվականին ֆրանսիացի ճանապարհորդ Ժան Շարդենի կողմից որպես թագավորական այգիներ, որոնք հավանաբար հիմնադրվել են առնվազն 1625 թվականին և հետագայում պատմության մեջ տարբեր կերպ անվանվել են որպես «բերդի այգիներ» կամ «Սեյդաբադի այգիներ»։ Այգիները հայտնվում են Ժոզեֆ Պիտոն դը Տուրնեֆորի (1701) գրառումներում և իշխան Վախուշտիի (1735 թ.) կազմած Թբիլիսիի քարտեզում։ 1795 թվականին պարսկական արշավանքի ժամանակ թալանված այգին վերակենդանացավ 19-րդ դարի սկզբին և պաշտոնապես հաստատվեց որպես Թիֆլիսի բուսաբանական այգի 1845 թվականին։
1888 թվականից, երբ ստեղծվեց ծաղկաբուծության կենտրոնը, Յուրի Վորոնովը և մի շարք այլ ականավոր գիտնականներ աշխատում էին այգում։ 1896-1904 թվականներին այգին ընդարձակվել է դեպի արևմուտք։ 1932-1958 թվականներին նախկին մահմեդական գերեզմանատան շրջակայքը ներառվել է բուսաբանական այգու մեջ։ Սակայն պահպանվել են մի քանի գերեզմաններ, այդ թվում՝ ադրբեջանցի նշանավոր գրող Միրզա Ֆաթալի Ախունդովի (1812-1878) գերեզմանը։ Այգու կենտրոնական մուտքը գտնվում է Նարիկալա ամրոցի ստորոտին։
GPS՝ 41.687092, 44.809144
Պաշտոնական կայք՝ www.nbgg.ge (վրացերեն)
